به گزارش ایسنا، سابقه طرح ساخت دریاچه مصنوعی چیتگر به نخستین طرح جامع تهران که پیش از انقلاب اسلامی و در سال 1347 تدوین شد، بازمیگردد. اما از آن زمان تاکنون بسیاری ساخت چنین دریاچهای را رویا میدانستند. با این وجود موضوع ساخت دریاچه چیتگر در برنامه جامع دوم و سوم تهران نیز تکرار شد و در دوره اخیر شهرداری تهران، بالاخره برای نخستین بار و در این چند سال شهرداری تهران برای ساخت تنها دریاچه مصنوعی پایتخت شکل گرفت. هماکنون عملیات اجرایی ساخت دریاچه چیتگر در فضایی به وسعت حدود 140 هکتار واقع در شمال پارک جنگلی چیتگر در محدوده شمال غرب پایتخت با سرعتی مضاعف دنبال میشود.
سید مازیار حسینی ـ معاون فنی عمرانی شهردار تهران در این خصوص با اشاره به کلنگزنی پروژه دریاچه مصنوعی چیتگر در مهرماه سال 89 با حضور شهردار تهران میگوید: زمانبندی این پروژه از ابتدا 30 ماهه بود و به این ترتیب قرار بود اوایل سال 92 به بهرهبرداری برسد. اما از آنجا که محل اصلی تامین آب این دریاچه، آورده فصلی رود کن است و این رودخانه در اردیبهشت ماه بیشترین میزان آب را دارد، با تصمیم شهردار تهران مقرر شد که در اجرای آن تسریع شود تا در بهار سال 91 بتوان دریاچه را آبگیری کرد.
آنگونه که معاون شهردار تهران معتقد است آبگیری دریاچهها و سدها یک فرایند زمانبر و چند ماهه است. بنابراین اگر پروژه با سرعت عادی اجرا میشد و در بهار 92 به بهرهبرداری میرسید، آبگیری یک سال به تعویق میافتاد و عملا حدود یک سال بعد از بهرهبرداری، امکان استفاده از دریاچه چیتگر برای شهروندان فراهم میشد. اما هماکنون زمینه برخورداری شهروندان از مزایای این دریاچه در تابستان سال 92 فراهم شده است.
وی با اشاره به پیشرفت فیزیکی 97 درصدی تاسیسات دریاچه چیتگر میگوید: پیمانکاران مجزا به صورت موازی ساخت سد، دریاچه، بند انحرافی و کانالها را دنبال میکنند تا فرصت آبگیری در بهار سال آینده از دست نرود.
به گفته وی هماکنون پیشرفت فیزیکی پروژه به تراز تاج سد رسیده و تنها آببندی بدنه دریاچه باقی مانده که در حال انجام است.
حسینی در ادامه به پیچیدگیهای فنی ساخت دریاچه چیتگر اشاره و با بیان اینکه آب بند کردن فضایی به وسعت 140 هکتار تجربه بینظیری در کشور است، میافزاید: برای انتخاب مصالح مورد نیاز آببندی، مشاور خارجی انتخاب شده که سختگیرانه در محل تولید محصولات مورد نیاز حضور مییابد تا از کیفیت محصولات مورد استفاده مطمئن شود.
به گفته وی برای آببندی دریاچه چیتگر از محصولات چهار شرکت تولیدکننده داخلی و خارجی استفاده میشود تا علاوه بر ایجاد فضای رقابتی و جلوگیری از افزایش قیمت، ضمن انجام آببندی در کوتاهترین زمان ممکن، به صنعت داخلی نیز کمک شود.
اما شاید یکی از چالش برانگیزترین موضوعات پیرامون دریاچه مصنوعی چیتگر، تامین آب آن باشد.
معاون فنی عمرانی شهردار تهران در این خصوص با اشاره به اینکه عمده آب این دریاچه از رود کن تامین میشود، اعلام میکند که طی توافق انجام شده با شرکت آب منطقهای تهران، سهمیه این دریاچه از آب رود کن، سالانه پنج میلیون مترمکعب خواهد بود.
حسینی همچنین با اشاره به چندین مطالعه زیستمحیطی پیوست این پروژه، بر ضرورت حفظ کیفیت مطلوب آب دریاچه چیتگر تاکید کرده و توضیح میدهد: از آنجا که سطح برخی مواد نظیر نیتراتها و فسفاتها در آب دریاچه بالاتر از حد مورد نیاز است، مطالعات مربوط به ساخت یک تصفیهخانه که به طور مرتب آب دریاچه را تصفیه کند در حال انجام است.
وی با بیان اینکه برای راهاندازی این تصفیهخانه از مشاوران خارجی توانمندی استفاده میشود، خاطرنشان میکند: ساخت این تصفیهخانه به عنوان پروژه تکمیلی دریاچه چیتگر و پس از بهرهبرداری از دریاچه موکول میشود.
معاون فنی عمرانی شهردار تهران درباره اهمیت رعایت ضوابط زیست محیطی در این پروژه میگوید: برای اجرای تمهیدات و ضوابط زیست محیطی این پروژه، از چند شرکت مشاور داخلی و خارجی استفاده می کنیم.
وی دریاچه مصنوعی چیتگر را یک پروژه «انسان محور» توصیف میکند و با بیان اینکه چارهای به جز پایبندی به ضوابط زیست محیطی در چنین پروژهای وجود ندارد، میافزاید: این دریاچه در کنار جنگل چیتگر قرار است به فضای تفرجگاهی و مفرح منحصر به فردی برای شهروندان تهرانی و حتی سایر هموطنان تبدیل شود، اما اگر ویژگیهای زیستمحیطی لازم را نداشته باشد، اصل ماهیت آن زیر سوال میرود. به همین دلیل شهرداری تهران با دقت نظر ویژهای مسائل زیست محیطی مربوطه را دنبال کرده است.
به گفته حسینی در مواردی حتی مسائل فنی به دلیل عدم همخوانی با مسائل زیستمحیطی تغییر یافته است و در مجموع سختگیرانهترین کنترلهای زیستمحیطی در مورد این پروژه انجام می شود.
وی یادآور شد که توسعه فضاهای تفرجگاهی و فرهنگی در اطراف دریاچه چیتگر، همزمان با آغاز آبگیری دنبال میشود تا شهروندان بتوانند در سال 92 از همه تمهیدات پیشبینی شده برای گذران مطلوب فراغت خود در این منطقه، برخوردار شوند.
به این ترتیب به نظر میرسد که با تحقق رویای پایتخت نشینان در آیندهای نه چندان دور، شهروندان لذت تنفس هوایی لطیف در کلانشهر آلوده تهران را تجربه کنند.